De beste verhalende journalistiek van 2017
Over Meestervertellers
Tegenkracht. Een woord dat de Stichting Verhalende Journalistiek inspireerde om naar 2017 terug te kijken en auteurs van 10 verhalen te bekronen met de titel ‘Meesterverteller’. In een jaar waarin de moord op Martin Luther King herdacht wordt, vijftig jaar na Mei ’68 ook en waarin we honderd jaar na het einde van de Eerste Wereldoorlog zijn, is dat een bijzondere gedachte. Tegenkrachten – door van Dale gedefinieerd als kracht die optreedt als reactie op een inwerkende kracht – redden de wereld wellicht niet, maar ze stellen die wereld wel aan de orde. Werken erop in. Stellen het leven zélf aan de orde. Of vechten tegen de dood.
De meestervertellers van 2017
Een vader laat een brief op de keukentafel achter en verdwijnt, om jaren later op te duiken in Spanje. Een dichter dwaalt door de stad, op zoek naar plekken om onzichtbaar te zijn. Een Nederlandse vrouw woont al jaren alleen op een winderige berg in Turkije. Je oude leven achter je laten en spoorloos verdwijnen. Kan het nog?
Stel, je vindt liefdesbrieven van de opbloeiende liefde tussen je opa en oma. Een smoorverliefde boerenzoon op zijn meisje. Maar dan stuit je ook op brieven van een andere man, die in geen enkel opzicht lijkt op je opa. Geschreven in dezelfde tijd als die van je opa. Wat doe je dan? Joyce de Badts maakte er een radiodocumentaire van. Een familieverhaal over de kantelpunten in ons leven.
Op 11 december 1971, om drie uur ‘s nachts, verdween Ria Daanen, moeder van drie kinderen. Bijna een halve eeuw later is ze nog steeds vermist. Zou ze zijn vertrokken? Is er iets anders gebeurd? De familie die achterbleef, is erdoor getekend. Sommigen verdragen het lot, anderen kunnen de onwetendheid niet accepteren. “Alle scenario’s kunnen niet. En toch is het gebeurd.”
Als arts zal Kea Fogelberg geen diep demente man doden die niet meer snapt wat er gebeurt. Maar toen haar man Hans dement werd, en dood wilde, móest ze hem wel helpen. ‘Ik heb me zijn moordenaar gevoeld.
Door het protest van Tammy Howard, krijgt de kijker inzicht in de strijd die de Sioux-indianen van Noord-Amerika voeren tegen de aanleg van de Dakota Access-oliepijpleiding. Want die verontreinigt hun drinkwater, zo vrezen de indianen. En hij doorkruist plompverloren hun heilige grond.
De Cambodjaan Nuon Chea, de tweede man na Pol Pot, staat terecht voor de misdaden tegen de menselijkheid, gepleegd tijdens het regime van de Rode Khmer in de jaren ’70.
Hoe kunnen de Nederlandse advocaten Michiel Pestman en Victor Koppe hem verdedigen zonder zichzelf en hun idealen te verloochenen?
Aan de voorkant ronkt het de belofte van de nieuwe deeleconomie, maar diep vanbinnen blijkt het een enorme stap achterwaarts,terug naar de tijd van slaafs ploeteren voor een droge boterham. De ieder-voor-zich-economie. Niemand legde eerder zo helder bloot waarom Uber niets heeft van het moderne idealisme waarmee het bedrijf zich profileert, zoals Jeroen van Bergeijk dat doet in dit verhaal.
Hoe is het om in je huis een aardbeving mee te maken? Wat voor effect heeft het op je gezinsleven, hoe veilig voel je je nog? Piet Hein van der Hoek zocht het uit. Voor zijn camera kwam het zwartste scenario voor de hoofdpersonen uit: hun monumentale boerderij moest tegen de vlakte.
Dertig uur reizen vrouwen en kinderen heen en terug in de bus vanuit New York om hun geliefde te bezoeken die in de gevangenis zit, ver weg in upstate New York tegen de Canadese grens. En jij als buitenstaander ontvangt gedurende die reis af en toe een appje om je deelgenoot te maken van deze afgezonderde wereld.
We kennen het verhaal van Laura H. allemaal wel via de media. Maar wat is er precies gebeurd? Hoe kwam Laura H. in het kalifaat terecht? Vooral: hoe kwam ze daar vandaan? En hoe is het om in de schoenen te staan van haar vader, Eugène H.?
