10 december 2015: Gerard van Westerloolezing met Adrian Nicole LeBlanc

10 december in Pakhuis de Zwijger

Adrian Nicole LeBlanc volgde elf jaar twee gangsterliefjes en hun families in de Bronx voor haar boek ‘Random Family’. Op 10 december is ze in Nederland om te spreken op de derde Gerard van Westerloolezing in Pakhuis de Zwijger, in Amsterdam.

Adrian Nicole LeBlanc is één van de new journalists die Robert Boynton interviewde voor zijn boek The New New Journalism, ook al had ze toen nog maar één boek op haar naam staan. LeBlanc dankt haar faam aan haar boek Random Family: Love, Drugs, Trouble and Coming of Age in the Bronx. Ze volgde hiervoor twaalf jaar lang twee gangsterliefjes en hun familie in de Bronx. Adrian koos er destijds bewust voor om zichzelf uit het boek te schrijven. ‘Het was pas nadat het boek werd gepubliceerd en mensen me begonnen te vragen hoe ik me verhield tot mijn hoofdpersonen, dat ik daarover begon na te denken. Ik dacht: gewoon, als met iedere intieme relatie.’

Tijdens de Gerard van Westerloolezing vertelt ze juist over die andere kant van het verhaal: over zichzelf en haar werkwijze. Hoe won ze het vertrouwen van haar hoofdpersonen? En wat maakte het dat ze hen maar niet los kon laten? ‘Journalisten zijn zich er vaak niet van bewust waarom ze zich onderdompelen in een thema. Ik geloof dat er eigenlijk altijd een reden is en dat dat met je eigen geschiedenis, je eigen motivatie te maken heeft.’

Adrian ontdekte zelf pas na de publicatie van Random Family wat haar zo trok naar die slechte buurt in de Bronx. ‘Ik ging naar de Bronx – afgezien van allerlei intellectuele redenen, zoals dat ik wilde schrijven over sociaal onrecht – omdat er geheimen waren in mijn eigen familie. Mijn voorouders zijn Italiaanse immigranten die in de Bronx belandden en daar onder grote armoede hadden geleefd, geheimen die nooit werden gedeeld. Het boek is eigenlijk een liefdesbrief aan mijn moeder, ik wil ermee zeggen dat het niet erg is om arm te zijn. Ik weet niet of ik dat ook ontdekt had als het boek niet zo’n succes was geweest en ik zo vaak gevraagd was om erover te komen praten.’

Momenteel werkt ze aan een boek over standup comedians en hoewel ze geen standup comedian meer kan zien, weet ze precies wat haar deed vastbijten in dit thema. ‘Het gaat in feite over hoe je dingen tegen mensen zegt die ze niet willen horen, en ervoor zorgt dat ze toch naar je blijven luisteren.’

Ook aan dit boek – dat volgend jaar moet verschijnen – werkt ze alweer jaren. Wat voor boek had ze kunnen schrijven als ze hen maar een paar, niet elf jaar, had gevolgd? Dat is één van de thema’s die tijdens haar lezing aan bod zal komen. Ze stelt nu vast: ‘Ook als je niet in de gelegenheid bent om je tien jaar in een onderwerp te verdiepen voor een boek, is het nuttig om je te concentreren op een thema en je werk te zien als een oeuvre dat zich ontwikkelt. Als je weet wat je ware zoektocht is, kan je werk een diepere laag krijgen en meer voldoening schenken.’

De jaarlijkse Gerard van Westerloolezing is een eerbetoon aan een van de grondleggers van de verhalende journalistiek in Nederland. Gerard van Westerloo hanteerde bij zijn reportages vier principes: hij koos voor alledaagse onderwerpen en juist als er niets aan de hand was; hij wachtte net zo lang tot hij een compleet beeld had; hij koos ervoor om de mensen zelf te spreken (géén woordvoerders!); en zijn geïnterviewden kwamen elders niet aan bod.

Van Westerloo was een groot bewonderaar van LeBlanc. Van Westerloo’s weduwe Irene Houthuijs pleitte dan ook vanaf het begin ervoor dat LeBlanc de lezing zou geven. Zij verzorgt deze avond de inleiding en legt uit waarom zij en Van Westerloo zo onder de indruk waren van Random Family.

Praktische informatie

Datum en tijd: donderdag 10 december van 20.30 – 22.00 uur
Locatie: Studio-zaal van Pakhuis de Zwijger (vijfde verdieping), Piet Heinkade 181K, 1019 HC Amsterdam.

Deze lezing is mede mogelijk gemaakt door Pakhuis De Zwijger. Een opname van de lezing volgt zo snel mogelijk op onze site.